Ik heb eerder hummus gemaakt, ik heb eerder hummus gekocht. Maar nooit had ik de moeite genomen om gedroogde kikkererwten gedurende een nacht te wellen en vervolgens te koken. Boy was I missing out! En als je net als ik hiervoor denkt "waarom zou ik al die moeite doen?" dan is deze blog voor jou, blijf lezen!
De wereld van hummus is een fantastische om te ontdekken, ook als je nog niet zo van het koken bent. Er zijn zoveel smaakcombinaties en je kunt vrij gemakkelijk dingen uitproberen zonder grote risico's op faliekante mislukkingen. De klassieke hummus is voor mij echter moeilijk te verslaan. En het is een hele goede start om de klassieke variant goed in de vingers te hebben voordat je gaat experimenteren met toevoegingen of andere ingrediënten. Dat is dus waar het vandaag om draait: het traditionele recept!
Maar de grote vraag is: wat is dat dan? Wanneer je op Google classis hummus recipe intoetst krijg je 11.300.000 resultaten. Ik claim dus ook vooral niet HET recept te hebben. Ik ben niet opgegroeid met hummus, het is niet iets wat ik heb leren maken van mijn moeder of een recept wat ik met mijn ogen dicht kan maken (alhoewel dat laatste sinds mijn hersenletsel voor geen enkel recept meer geldt). Daarom moet je soms vertrouwen op iemand die zijn smaken goed op orde heeft, die er wel in thuis is en iemand die wereldwijd bekend staat om zijn fantastische recepten. In dit geval: Mr Yotam Ottolenghi.
Laten we eerlijk zijn, Mr Ottolenghi is master in hummus
Eén van de dingen die Ottolenghi doet is baking soda toevoegen. Nu wist ik al dat het een goede zet is om bij groente die je kookt wat baking soda toe te voegen omdat het de kleur intenser maakt - mooie groene sperzieboontjes ipv donkergroen. Maar op Ottolenghi's manier bak je de kikkererwten met het bakpoeder, waarna je daarna het water toevoegt en de kikkererwten kookt. Het zorgt het er vooral voor dat ze zachter worden, wat resulteert in fluweelzachte hummus.
Traditionele hummus heeft als ingrediënten eigenlijk alleen maar kikkererwten, tahini (sesampasta), citroensap en knoflook. Zelfs geen olijfolie! Ik heb wel wat komijn toegevoegd, dat vind ik een heel lekkere toevoeging om het net wat meer smaak te geven maar probeer vooral uit wat je het lekkerst vindt!
De kooktijd was bij mij een stuk korter dan in het recept aangegeven, dus houd daar een oogje op. Je wilt dat de kikkererwten zacht zijn maar geen puree. Schrik ook niet van het schuim dat op de kikkererwten komt te staan tijdens het koken. Ik vond dat en de geur niet het meest appetijtelijke onderdeel van dit recept (lees: ik vond het goor) maar daarna wordt het alleen maar beter! Een keukenmachine geeft het meest gladde resultaat maar ik denk dat je met een goede blender ook een heel eind komt. Krijg je al zin om het uit te proberen?
Wat doe je vervolgens met die heerlijke hemelse hummus?
Ik gebruik mijn hummus vooral met de lunch. Op de foto hieronder op een meergranen wrap met avocado, spinazie, tomaat, bosui en een beetje sriracha. Op andere dagen grill ik bijvoorbeeld een paprika, courgette en aubergine. In de winter varieer ik het nog weleens met pompoen, wortel en zoete aardappel. Die gebruik ik dan de rest van de week. Een wrap of libanees flatbread met hummus en gegrilde groenten is echt een aanrader. Daarnaast voeg je alvast groente toe bij je lunch, waardoor de kans groter is dat je aan je dagelijkse hoeveelheden komt! En anders is een tosti kaas met hummus ook lekker :-) En als laatste is een broodje falafel met hummus natuurlijk wel echt een lekkere lunchoptie (of avondeten).
Comments